Stuck on the island?

Hello,

Weer veel te lang geleden! De tijd gaat hier echt wel veel te snel. Stel je voor: ik ben al 6 weken hier in Watford! Ongelooflijk.
Op het werk gaat het steeds vlotter. Ik begin mijn draai te vinden. Ik blijf wel verbaasd dat het zo anders werken is dan in België. Je hebt hier een veel grotere zelfstandigheid. Wat wel aangenaam werken is, maar als het moeilijk wordt dan is het soms wel even zweten! Een gewone werkweek is enorm gevarieerd: raadplegingen verloskunde, gynaecologie, infertiliteit, operaties (grote en kleine ingrepen) en verloskamer. Echte gynaecologie-verloskunde! Mijn eerste nachtweek heb ik ook achter de rug. Dat is wel een pak zwaarder. Gelukkig heb ik een supertoffe Afrikaanse collega: Doye Odesola! Altijd op zijn gemak, welgezind en goedlachs! Echt op z'n Afrikaans. Maar enorm ervaren. Zalig gewoon om mee te werken... Eind deze week eindig ik met een weekend night shifts. Dat betekent hier: de volgende week vrijaf!! Dan kan ik mijn ontdekkingstochten hier wat verder zetten!

De afgelopen weekends ben ik meer in België geweest dan hier! Het laatste weekend van augustus ben ik voor de eerste maal terug thuis geweest. De zaterdagavond een barbecue bij familie van Isabelle. De zondag werd er een nog een feest gegeven voor mijn pas getrouwde broer (Frederic) en Davinia (mijn schoonzus!). Het weekend erop vergezelde Isabelle mij opnieuw in London: sightseeing, shoppen en gewoon rustig genieten. Helaas echt Brits regenweer! Mijn volgend weekend in België(13-14/09) zag er veelbelovend uit: Isabelle's verjaardag, huwelijksfeest van Mathias en Eveline en het geboortefeest van Flore Maes! Tot donderdag 11/09: brand in de Kanaaltunnel!!! Geen Eurostar meer! Geen weekend vol plezier! De boten zaten overvol. De snelweg richting Dover en Folkstone: afgesloten voor alle verkeer door een file vrachtwagens! Stuck on this bloody island! Na veel GSM-verkeer heb ik dan maar alles afebeld en mij voorzien op 2 eenzame dagen... tot mijn ma, zaterdagmorgen om 7.00u GMT!, belde om te zeggen dat er toch treinen reden. Ik vlug naar St-Pancras station in London en had op 15 min na toch een trein! Ik kon Isabelle dus verrassen voor haar verjaardag! Het schitterend huwelijksfeest waar ik een hoop vrienden terugzag. En zondag aangenaam genieten van de zon op Flore's feest. Als afsluiter van dit zalig weekend kreeg ik, zondagavond, een gratis upgrade naar 1e klas. Een glas champagne, lekker eten en rode wijn... Zalig genieten! Leve de eurostar!

Tot binnenkort,

Joachim