Een eerste teken van leven

Hello !!!!

Eindelijk genoeg tijd gevonden om een weblog uit te bouwen en jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen hier in Watford en London. Mijn verhuis naar Engeland is prachtig ingezet op zaterdagavond 26 juli. Isabelle en haar familie hebben voor mij een ongelooflijk fantastisch verrassingsfeest georganiseerd!. Ik viel totaal uit de lucht! Ik was enorm blij om zoveel van mijn beste vrienden nog te kunnen zien voor mijn vetrek. Helaas konden Jasmin, Wim en Flore er niet bij zijn, maar van hen had ik al persoonlijk afscheid genomen. Het was een prachtige avond! En dan nog een digitaal fototoestel cadeau krijgen! Zalig! Ik wil hierbij nogmaals Isabelle en de ganse familie Segaert bedanken voor het vele werk!
De dag erna zijn Isabelle en ik, met mijn volgeladen auto, vroeg vertrokken naar Calais, om daar de tunnel te nemen richting Folkstone. Supergemakkelijk! Eenmaal op het Britse vasteland begon het links rijden. In het begin is het een beetje wennen, maar je volgt gewoon de auto die voor je rijdt... Het went zeer snel. Eenmaal in Watford aangekomen moesten we Griet Vandenberghe (mijn voorgangster) wakker maken, want ze had een night shift gehad. Het uitpakken begon. De dagen erna moest ik voornamelijk papieren in orde maken: medical staffing, occupational health, General Medical Council, bankrekening.. Eenmaal dit in orde was, konden we London bezoeken. Met het mooie weer was het extra genieten. De meeste hoogtepunten hebben we bezocht: Covent Garden, Soho, Notting Hill, St-Paul Cathedral, Tate Modern, Big Ben, Buckingham Palace, Harrods, Fortum en Mason,... Door dat vele bezoeken moesten we regelmatig uitrusten in een van de vele parken: Kensington Park, Hyde Park, St-James park.. London is echt een groen stad! Maar het is er ongelooflijk druk. Overal zie je veel te veel mensen. Je weet op den duur niet meer vanwaar ze allemaal komen. Van alle rassen, religies,... In de metro is het ook soms een drukte van jewelste, maar alles lijkt hier toch vlot te verlopen. In het algemeen zijn de Britten zeer vriendelijk en behulpzaam, maar wel gereserveerd. Een andere aanpassing, voor mij, is dat alles hier ongelooflijk DUUR is. Zeker als je de Europese prijzen gewoon bent.
Helaas keerde Isabelle, de donderdagavond, terug naar België. Mijn eerste dagen hier alleen gebruikte ik voornamelijk om mijn appartement in te richten. Ik ben echt 'de nieuwe man' geworden: koken, kuisen, wassen en strijken, inrichten. Ook moest ik de omgeving hier wat verkennen: het stadscentrum van Watford en de grootwarenhuizen. Een voordeel is dat het grootste warenhuis hier in de buurt: Tesco, 24u op 24 open is. Dat is echt gemakkelijk! Watford is iets groter dan Kortrijk en heeft een nog gezellig centrum. Hoewel het hier in de buurt bekend staat als één van de marginale buurten rond London. Gezien het ziekenhuis hier in Watford 'een trust' is met 2 andere ziekenhuizen in St-Albans en Hemel Hempstead, elk 25 min rijden, diende ik toch wat rijervaring te hebben.
Op maandag 4 augustus startte mijn nieuw leven. Beginnen werken in Watford General Hospital. Het is echt een ongelooflijke aanpassing!!! Alles is hier anders. Niet alleen de taal, maar ook de manier van werken: operaties, guidlines, medicaties,...
Het is aanpassen op alle gebied. Mijn engels is redelijk, maar ik heb toch nog veel moeite om al de juiste woorden te vinden. Het is niet altijd gemakkelijk om hun conversaties hier te volgen. Ik moet wel toegeven dat iedereen hier ongelooflijk vriendelijk en behulpzaam is! Mijn voornaam kunnen de meeste nog redelijk uitspreken: "dzjoakin". Sommigen houden het bij "Joe". Het uitspreken van 'Van Keirsbilck' is echt onmogelijk! Dus Nele, wen er maar aan! Iedereen vraagt elkaar bij het begroeten: "How are you doing?" Meestal wordt er geantwoord met superlativen als:"Great, Couldn't been better, fantastic". In het begin liep ik verder zonder te informeren hoe de vraagsteller het zelf stelt. Nu probeer ik daar op te letten. Hier in het ziekenhuis is er ongelooflijk veel personeel. Niet alleen verpleegkundig en verloskundig personeel, maar ook kaderpersoneel. Dat is hier wel nodig, want er is hier ongelooflijk veer administratie!! NIET TE DOEN!! Vb Om een gewone blaassonde te plaatsen bij een patiente moet je 3 verschillende papieren invullen. Voor alles, echt wel voor alles, hebben ze hier papieren uitgevonden! Net zoals in de Belgische ziekenhuizen heb je hier supervisoren (consultants) van verschillende pluimage. De meeste zijn echt wel vriendelijk. Nu sta ik bij Yunus Tayob, een 55 jarige Zuid-Afrikaan. De meeste hebben er schrik van, maar ik schiet er blijkbaar goed mee op. De manier van consultaties doen en beleidsplannen opstellen is echt nog wel aanpassen, maar het gaat van dag tot dag beter.. Dus toch wat hoop!
Na een week kwam mijn moeder en een vriendin Carine op bezoek. In het weekend hebben we samen een ganse dag Harrods bezocht. Echt niet te beschrijven! Alle luxe van over de hele wereld verzameld in 1 winkel. Je kan er alles kopen wat je maar kunt indenken, tegen ongeloolijke prijzen. En er wordt hier verkocht!! Voornamelijk aan Arabieren. De dag erna hebben we Buckingham Palace bezocht. Gezien de queen op vakantie is in Balmoral, kan je 19 state rooms bezoeken. Echt wel de moeite om het paleis vanbinnen te bezoeken. Al die pracht en praal. En wat een kunstcollectie. Onbeschrijflijk. Als afsluiter konden we nog rondwandelen in haar privé-tuin. Waarschijnlijk kom ik er niet meer terug, tenzij de queen me op tea visit vraagt !? 's Avonds werd er voor mij gekookt. Het was zalig om weer van moeder kost te genieten. Carine vertrok zondagavond, mama bleef. Mijn tante Lieve kwam dan vanaf dinsdag op bezoek om London nog wat te bezoeken. Helaas moest ik overdag werken, maar het is wel plezant om 's avonds wat gezelschap te hebben. Ik heb iedereen in St-Pancras station, London, op de eurostar gezet richting België. Dit weekend heb ik een weekend vrijaf. Vandaag wat papierwerk en morgen ga ik opnieuw London bezoeken.
Hoewel het van de meeste al weer een tijdje geleden is dat we elkaar nog gehoord of gezien hebben, heb ik toch met vele hier contact via GSM en/of Skype. Het heeft me veel moeite gekost om hier internet te krijgen, maar nu gaat het supervlot. Ik heb nu zowel een Britse GSM als mijn Belgische. Natuurlijk komt de post ook toe op volgend adres: Joachim Van Keirsbilck, Watford General Hospital, Oak House Flat 17, Vicarage Road, Watford, WD18 0HB. Dus iedereen die zin heeft om te komen is zeker welkom!! En wie toevallig in de buurt is: laat maar iets weten...

Dus misschien tot gauw!