London, We'll meet again! Thanks!

Hey,
Het is inderdaad een heel eind geleden dat ik nog een blog geschreven heb, maar het is dan ook zo ongelooflijk druk geweest! Ondertussen is er een eind gekomen aan het mooie verhaal in Watford/London. Ik zal dus een eind schrijven aan dit wonderlijk avontuur. Maar laten we eerst even terug in de tijd gaan…
Het weekend van 11 en 12 juli was ik nogmaals van nachtwacht en dit voor de laatste keer met mijn collega Doye. Zoals verwacht waren het drukke wachten, maar met de vroedvrouwen werd er weer ongelooflijk veel plezier gemaakt. Vanaf de maandagmorgen had ik opnieuw vrijaf! Nogmaals! Ik ben opnieuw richting London/St-Pancras Station vertrokken alwaar ik mijn ma voor de laatste keer ging opwachten. De ganse dag hebben we nog wat in London rond geshopt en genoten van het prachtige weer en van het lekker eten! De dinsdag had ik een verrassing voorzien: ik heb mijn ma meegenomen voor ‘ afternoon tea’ in The Ritz in London. Echt waar, een ongelooflijke ervaring! Met de voor mij verplichte dress code ( jacket and tie) gingen we richting het statige luxe-hotel. We werden er vriendelijk ontvangen en naar de onze tafel in The Palm Court. We hadden een uitgebreide keuze aan verschillende soorten thee . De overvloedige soorten versnaperingen kwamen ze regelmatig aanvullen: van de traditionele cucumber sandwiches tot de scones en mini-taartjes. Dit was op zich al goed voor een volledige maaltijd! Het was echt volop genieten! Daarna ging het opnieuw richting Watford waar we een eerste auto hebben volgeladen en terug richting België zijn vertrokken. In plaatst van onmiddellijk richting Menen te rijden, zijn we eerst nog naar Knokke-Heist gereden om mijn grootouders nog eens op te zoeken. Ik werd er getrakteerd met overheerlijke Belgische mosselen en dit met zicht op onze Belgische kust! Als dit geen geslaagde dag was!
De woensdag was het een ganse dag rondcrossen om vanalles in orde te krijgen voor mijn terugkeer naar België. Tegen de avond had ik ook een afspraak in Leuven en ben ik nog even gestopt bij Wim en Jasmin . De donderdag vertrok ik al terug naar Watford, maar ditmaal nam ik mijn oud-collega en opvolger in Watford Nele Vankeirsbilck mee! Helaas kon ze maar 2 dagen blijven, maar we hebben ons voornamelijk beziggehouden met het in orde brengen van papieren voor het ziekenhuis, bank, GSM… Ik was inderdaad vergeten hoeveel tijd dit allemaal in beslag nam. De donderdagavond zijn we natuurlijk wel nog eens de bloemetjes gaan buitenzetten in London zelf. Een uitgebreide rondleiding in Watford General Hospital stond ook nog op het programma. De vrijdag werd er weer een ganse papierwinkel afgewerkt en dan was het opnieuw richting London. We brachten nog een flits bezoek aan the National Portrait Gallery voordat Nele terug vertrok naar België. Ik had haar de afgelopen 2 dagen overdonderd met informatie en tips over vanalles en nog wat! Het was duidelijk dat Nele nog wat tijd nodig had om dit alles te verwerken!
Mijn laatste rustig weekend in de UK stond voor de deur en ik had nog zoveel te doen! De zaterdagmorgen begon ik mijn wandeltocht in Archway (Noord-London) via Waterlow Park naar Highgate. En dan zo verder via een oude spoorwegbedding (Parkland Walk) naar Crouch End. Het was zalig wandelen: prachtig weer, niet veel volk en tussen al het groen! Vandaar nam ik de bus richting Manor House waar de tocht verder ging via Clissold Park naar Abney Park Cemetery in Stoke Newington. Dit is een uniek kerkhof waar alle graven verscholen liggen midden in het groen. Hier ligt onder meer Karel Marx begraven. Hopelijk klinkt het niet te morbide, maar het was toch genieten hoor!
Gezien ik toch wat moe was van al het wandelen, besloot ik naar Hampstead Heath terug te keren waar ik een paar uur kon rusten in de prachtige natuur. Met een goed boek en mijn iPod mee ging de tijd zo voorbij. Vanop Parliament Hill had ik een uniek zicht op London. Ik besloot terug te keren via Hampstead stad zelf zodat ik nog even van de gezelligheid kon genieten. Ondertussen pikte ik ook het mooie Burgh House en Fenton House mee!
De zondag had ik volledig uitgetrokken om de Royal Botanic Gardens, Kew te bezoeken. Na goed uitgeslapen te hebben, ging het richting Zuid-West London. De trip met trein en metro op zich duurde al een uur, maar het was het zeker waard. De Kew Gardens zijn eigenlijk de tuinen van het voormalig koninklijk paleis Kew Palace van George III (17-38-1820). Vandaag behoren deze tot het Werelderfgoed. Het is een van de meest complete openbare tuinen ter wereld met meer dan 40.000 verschillende plantensoorten in de verschillende tuinen en orangeries (Palm House, Temperate House, Evolution House). Het prachtig wandelpark is gelegen langs de oevers van de Thames wat het nog indrukwekkender maakt. Ook het voormalig paleis Kew Palace is zeker de moeite waard! De ganse namiddag kan je er genieten van de prachtige omgeving. Een echt ontspannende dag! Een echte aanrader als je het drukke London wil ontvluchten.
Na al dat rondreizen stond mijn laatste werkweek op het programma! Een ganse week van iedereen afscheid nemen! De verschillende consultants (bazen) bedankt voor het voorbije jaar. Hoewel wel er veel verschillen zijn tussen de Brits en Belgische manier van werken, heb ik toch veel bijgeleerd. Je leert een totaal andere kijk hebben op gynaecologie verloskunde. De verschillende collega-assistenten werden ook bedankt voor het onvergetelijke jaar. Speciale dank ging natuurlijk naar Solomon Odesola alias Doye; mijn 56-jarige Nigeriaanse collega. Het was een plezier om met hem te mogen werken en ik zal nog veel denken aan al zijn wijze raad die hij me probeerde bij te brengen. Door een gans jaar te werken met zoveel mensen van verschillende oorsprong en religie gaat toch een andere wereld voor je open. Het is uitermate boeiend en leerrijk, maar vooral heb ik er goede vriendschappen aan overgehouden.
Op vrijdag 24 juli stond mijn afscheidsfeest op het programma. Met zo’n 32 man zijn we gaan eten in Scotsbridge Mill in Croxley Green, Rickmansworth, vlakbij Watford. Zowel assistenten, co-assistenten, vroedvrouwen als verpleging waren aanwezig, maar ook opmerkelijk veel consultants, wat natuurlijk plezant was. Het was een uiterst geslaagde avond waarbij er voornamelijk hilarische verhalen verteld over het afgelopen jaar! Doordat het feest tot in de late uurtjes duurde, was de helft van mijn zaterdag al gepasseerd. Tegen de avond had ik met een paar Belgen afgesproken in Soho-Londen: Mieke, Pieter en Mimi, Stefanie. Gezien de vakantieperiode waren de meeste anderen afwezig. Het was een plezante avond die eindigde in een cocktail bar ergens in Soho. De zondag stond Richmond op het programma. Deze buitenwijk is opnieuw in Zuid-West London gelegen en staat bekend voor zijn park en wandelpaden langsheen de Thames. Het was een zonovergoten dag, waarbij het gewoon genieten was. De tocht begon langsheen het prachtige Richmond Theatre, over Richmond Green naar de Thames toe. Vandaar langsheen de oevers kuieren en over en onder Richmond Bridge. Je blijft gewoon maar prachtige locaties ontdekken in deze stad hoor!
De laatste avonden bestonden voornamelijk uit het pakken en sorteren van al het grief dat ik in een jaar verzameld had. Ongelooflijk hoeveel een mens bijeen verzamelt. Ik heb dingen terug gevonden waarvan ik niet eens wist dat ik deze mee uit België verhuisd had. Ik kon maar dozen blijven vullen met gerief! In plaats van de maandag verder op te ruimen, besloot ik nog een laatste maal de stad in te trekken en de nog enkele niet bezochte dingen op te zoeken. In de voormiddag ben ik een bezoekje gaan brengen aan het tennisstadium (Centre Court) in Wimbledon en aan het park Wimbledon Common. Op de terugweg naar London city stond een bezoekje aan Battersea Park op het programman. Via de metro door naar The Monument. Een 311 trappen hoge zuil waar je een spectaculair zicht hebt op London City! Nog even langsheen Marble Arch gepasseerd. Ik wou zeker ook nog Temple Church bezoeken. Dit is een kerk in the City waar enkele ridders van de orde van de tempeliers begraven liggen!
De dinsdag werd het een ganse dag inpakken en kuisen geblazen. Wassen, strijken, afwassen, uitkuisen. Nele kreeg van mij een kraaknet appartement! De woensdag morgen werd mijn auto tot de nok gevuld met gerief. Ik kreeg er juist alles in, maar er kon zeker niets meer bij! Daar stond ik dan in mijn leeg appartement, denkend aan het voorbije jaar. Ik had zeer veel goede herinneringen. Het was een fantastisch jaar geweest. Veel beter dan ik ooit had kunnen denken of hopen! Het was een stap in het ongewisse, maar ik zou het onmiddellijk opnieuw doen. De eerste weken zijn hard omdat je niemand kent of niets weet zijn, maar dankzij de steun van op het continent heb ik dit met glans doorstaan. Dank aan alle vrienden en familie die op bezoek zijn gekomen. Ik hoop dat jullie er evenveel van genoten hebben als ikzelf. Hopelijk heb ik mijn liefde voor London aan jullie kunnen overdragen. Ook dank aan de vele mails die jullie me stuurden om me op de hoogte te houden van al jullie avonturen het afgelopen jaar!
London is echt een ongelooflijk fascinerende stad! Nooit had ik verwacht mij er zo snel thuis te voelen! Het is een smeltkroes van verschillende culturen, een wereldstad als geen ander. De gebouwen, het aanbod aan musea, kunst en cultuur is ronduit indrukwekkend. De historische waarde van deze stad is enorm. Maar het is niet enkel het “toeristisch” centrum dat de moeite is, maar ook de talrijke kleine straatjes waarin je zalig verloren kan lopen en nieuwe dingen ontdekken! Bijna alle buitenwijken hebben elk iets in petto waarvan je onder de indruk raakt! Om de drukte even te ontvluchten kan je zalig genieten in een van de talrijke prachtige parken! Gewoon weg onvergetelijk! London bedankt !
De woensdagmiddag stapte ik in een overvol geladen auto. Zonnebril op, muziek keihard en onder een stralende zon verliet ik mijn thuishaven van het afgelopen jaar. Een laatste lange rit langsheen England greenest hills. Op naar Folkstone. De wagen in de trein gereden. Alles klaar om te vertrekken.. Het grote zwarte gat binnen… Op naar een volgend hoofdstuk in mijn leven, laat het avontuur maar komen!!!
Stay cool,
Joachim